me and Saki

گفتم من این مملکت را دوست‌دارم؛ می‌خواهم کاری‌کنم خودم، خانواده‌ام، دوستان‌ام،‌و اطرافیان‌ام از زندگی‌شان لذت‌ببرند و کاری کنم زندگی‌شان کم‌تر مشکل‌ داشته‌باشد.

گفت همه این‌هایی که می گویی را هستم. فقط این مملکت را دوست‌ندارم.

گفتم دوست‌داشتن‌ام به‌این‌خاطر است که دوست‌دارم جایی زندگی‌کنم که بتوانم راجع‌به فرهنگ‌اش، تاریخ‌اش،‌سینمای‌اش و همه چیزش، فکرکنم، حرف‌بزنم، نظربدهم؛ دوست‌ندارم آدم درجه دو حساب‌ام کنند.

چیزی نگفت. خودم هم می‌دانستم که همین‌جا هم خیلی درجه یک حساب‌ام نمی‌کنند.

این شد که دوباره یاد ساقی افتادم.